در بخشی از پاسخ وزارت بازرگانی آمده است:«مندرجات گروه اقتصادی آن رسانه غیرواقعی بوده و با حقیقت سازگار نیست چرا که اولا در بررسی‌های انجام شده، غلات دپو شده در حاشیه آزاد راه قم – کاشان «گندم» نبوده است. [دپوی گندم در بیابان]
ثانیا با توجه به ظرفیت‌های احداث شده و مورد بهره‌برداری قرار گرفته در اغلب استان‌های کشور در حال حاضر گندم خریداری شده توسط شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران در سیلوها و انبارهای استاندارد و مکانیزه ذخیره و نگهداری می‌شود.
ثالثا وزارت بازرگانی در سال‌های گذشته براساس اجرای سیاست خروج از تصدی دولت، تا‌کنون بخش‌های گندم و آرد مورد نیاز صنعت و صنوف و همچنین امر تاسیس سیلوهای نگهداری غلات را در اختیار بخش خصوصی قرار داده است.»
در ادامه این جوابیه آمده است: «... غلات دپو شده در گزارش موصوف«جو» است و «گندم» نیست و از سوی دیگر ارتباط موضوعی با شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران و شرکت غله و وزارت بازرگانی ندارد.
براساس آمار و مستندات قابل ارائه ظرفیت استاندارد ذخیره گندم کشور تا آغاز نهضت سیلو‌سازی بخش خصوصی در حدود 5 میلیون تن بود و از زمان اجرای این نهضت در سال 84 و آغاز فعالیت دولت نهم تا‌کنون حدود 3 میلیون تن ظرفیت استاندارد و جدید احداث و مورد بهره‌برداری قرار گرفته است و بیش از یک میلیون تن دیگر نیز در دست احداث است که ظرفیت ذخیره استاندارد کشور در پایان سال 1390 به بیش از 9 میلیون تن خواهد رسید که پاسخگوی بخش اعظم نگهداری و ذخیرهسازی گندم مورد نیاز خبازی کشور خواهد بود.
همچنین شرکت غله و خدمات بازرگانی استان قم در جوابیه خود آورده است «مجتمع ذخیرهسازی گندم استان قم با توان ذخیرهسازی 140 هزار تن گندم، اکنون علاوه بر خرید و ذخیرهسازی گندم محلی استان، اقدام به پذیرش گندم از سایر استان‌های کشور نیز می‌کند. این استان با داشتن محل مناسب و مکانیزه جهت ذخیرهسازی گندم هیچ‌گونه نیازی به ذخیرهسازی گندم در بیابان ندارد.»
در بخش دیگری از این پاسخ آمده است: « پس از بررسی موضوع مشاهده شد که محصول دپو شده در محل مذکور جو است و مصرف دامی دارد که از سوی بخش خصوصی خریداری و در محل ذخیرهسازی شده است. بنابراین موضوع هیچ‌گونه ارتباطی با بحث خرید گندم و ذخیرهسازی آن در استان ندارد.»
توضیح همشهری
1- با پذیرش این مطلب که چندین تن محصول دپو شده در محل مذکور، جو بوده و توسط بخش خصوصی خریداری شده است نیز باز هم این پرسش به قوت خود باقی است که به‌کارگیری چنین شیوه‌ای در ذخیرهسازی محصولات کشاورزی آن هم در شرایط خشکسالی تا چه حد قابل توجیه است؟
2- درصورتی‌که حجم وسیع محصول دپو شده در حاشیه اتوبان قم - کاشان جو باشد نیز امکان هدر رفتن و نابودی آن با آلودگی‌های زیست‌محیطی یا ریزش احتمالی نزولات جوی وجود خواهد داشت.
همچنین گرچه محصول جو مصرف دامی داشته اما باید به این نکته توجه کرد که بسیاری از بیماری‌های دامی که از طریق آلودگی مواد غذایی به انسان منتقل می‌شود، آیا صرف خرید این محصولات توسط بخش خصوصی و مصرف دامی و نه انسانی آن توجیه مناسبی برای این شیوه نگهداری محصولات کشاورزی و رفع مسئولیت دستگاه‌های ذیربط خواهد بود؟
